Vijf aanknopingspunten voor doelmatigheid in de curatieve zorg
Curatieve zorg kan doelmatiger
Aandacht voor vijf aanknopingspunten voor doelmatigheid, die allen een duidelijk marktfalen adresseren en bovendien uitvoerbaar zijn binnen het huidige zorgsysteem, kan hierbij behulpzaam zijn. Dat schrijven CPB-onderzoekers Michiel Bijlsma, Rudy Douven en Robin Zoutenbier in de vandaag verschenen CPB Policy Brief 'Vijf aanknopingspunten voor doelmatigheid in de curatieve zorg'. Het gaat om:
- Bevordering van gestandaardiseerde kwaliteitsinformatie in de zorg voor verzekeraars en verzekerden. Hier ligt een regierol voor de overheid.
- Beperking van de complexiteit van de zorgpolissen op de verzekeringsmarkt, zodat verzekerden gemakkelijker kunnen kiezen en vergelijken.
- Verbetering zorginkoop door experimenteren met verschillende vormen van contractvrijheden tussen zorgaanbieders en verzekeraars.
- Beperking marktmacht van ziekenhuizen door betere zorginkoop door verzekeraars, aangevuld met strengere beoordeling van fusieverzoeken door ziekenhuizen.
- Nieuwe beleidsinstrumenten voor de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) vanwege de grote onzekerheid over de effectiviteit, kwaliteit en noodzakelijkheid van behandelingen.
Naast de vijf aanknopingspunten is het raadzaam als de overheid beleid vaker evalueert en onderzoek doet naar doelmatigheid. Bijvoorbeeld op basis van kwalitatief hoogwaardige microdata. Het Nederlandse zorgstelsel voor de curatieve gezondheidszorg lijkt relatief doelmatig in vergelijking met andere landen. De kwaliteit van de Nederlandse gezondheidszorg wordt in internationale vergelijkingen als hoog beoordeeld, terwijl de uitgaven aan curatieve gezondheidszorg vergelijkbaar zijn met andere OESO-landen. Maar dit neemt niet weg dat de doelmatigheid omhoog kan.
Lees ook het bijbehorende CPB Achtergronddocument.
Lees ook het bijbehorende persbericht en achtergronddocument.
De aanknopingspunten zijn:
- Gestandaardiseerde kwaliteitsinformatie in de zorg voor betere keuzes door verzekeraars en verzekerden. Hier ligt een regierol voor de overheid.
- Minder (complexe) zorgpolissen op de verzekeringsmarkt voor betere keuzes door verzekerden.
- Experimenteren met verschillende vormen van contractvrijheden tussen zorgaanbieders en verzekeraars voor een betere zorginkoop en coördinatie tussen zorgaanbieders.
- Voorkomen van marktmacht bij ziekenhuizen voor een betere zorginkoop. Een strenge beoordeling van fusieverzoeken op de ziekenhuismarkt past daarbij.
- Nieuwe beleidsinstrumenten voor de GGZ vanwege de bijzonder grote informatieproblemen.
Daarnaast kan de overheid beleid vaker evalueren en onderzoek doen naar doelmatigheid, bijvoorbeeld op basis van kwalitatief hoogwaardige microdata. De aanknopingspunten geven richting aan om de doelmatigheid in de zorg te vergroten. Deze aanknopingspunten dwingen geen doelmatigheid af. In ons stelsel van gereguleerde concurrentie zijn het immers de spelers in de zorg die verantwoordelijk zijn voor een grotere doelmatigheid in de zorg.
Downloads
