9 juni 2020

Betere risicospreiding van eigen bijdragen in de verpleeghuiszorg

Betere spreiding eigen bijdragen verlaagt financieel risico verpleeghuiszorg

Persbericht
Door naast het pensioeninkomen en financieel vermogen ook de overwaarde uit het huis vanaf de eerste dag mee te nemen bij het bepalen van de eigen bijdrage voor verpleeghuiszorg kan de overheid het financieel risico van de eigen bijdragen beter spreiden. De kans dat een oudere een hele hoge eigen bijdrage moet betalen voor deze zorg neemt daardoor af. Dit kan zonder dat het de overheid extra geld kost. Dat staat in het zojuist gepubliceerde onderzoek ‘Betere risicospreiding van eigen bijdragen in de verpleeghuiszorg’ van het Centraal Planbureau (CPB) en Netspar waarbij de stapeling van eigen bijdragen als gevolg van een langdurig verblijf in het verpleeghuis is onderzocht.
primary image 740x420

Het financieel risico van eigen bijdragen in de verpleeghuiszorg is aanzienlijk. Een deel van de ouderen heeft namelijk langdurig verpleeghuiszorg nodig, waardoor de eigen bijdragen zich jaar na jaar opstapelen. Hoewel drie kwart van de ouderen geen of maximaal een jaar verpleeghuiszorg nodig heeft, heeft een klein deel van de ouderen vele jaren verpleeghuiszorg nodig. Zo verblijft 10% van de ouderen langer dan vier jaar in het verpleeghuis, 5% langer dan zes jaar en 1% zelfs langer dan tien jaar.

De middeninkomens dragen daarbij de zwaarste lasten. Voor hen kan de eigen bijdrage oplopen tot zo’n 70% van het netto-inkomen. Hoge inkomens betalen in euro’s weliswaar meer (tot maximaal 29.000 euro per jaar), maar dat is een veel lager percentage van hun inkomen. Lage inkomens profiteren van een vrijstelling. Van de ouderen met een middeninkomen betaalt 10% gedurende hun leven in totaal bijna 33.000 euro of meer aan eigen bijdragen voor verpleeghuiszorg, 1% betaalt zelfs 80.000 euro of meer.

Auteurs: Rob Aalbers (CPB,) Bram Wouterse (Erasmus School of Health Policy & Management) en Arjen Hussem (PGGM) .

9 juni 2020
In de publicatie ‘Betere risicospreiding van eigen bijdragen in de verpleeghuiszorg’ (Wouterse et al., 2020) beschrijven we de welvaartseffecten van de eigen betalingen in de intramurale langdurige zorg over de levensloop voor verschillende inkomensgroepen. Het gaat hier om zorg in het kader van de Wet langdurige zorg (Wlz). In dit achtergronddocument gaan we in op de daarvoor gebruikte analyses.

Deze analyses maken gebruik van het levensmodel beschreven in Wouterse et al., 2019. Dit model wordt kort besproken in hoofdstuk 2. Ook komen daar de aanpassingen van het model aan bod die voor de analyses zijn gebruikt aan bod. In hoofdstuk 3 gaan we in op de verschillende varianten. In hoofdstuk 4 beschrijven we de berekening van de voorbeelden die in de publicatie worden behandeld.

Auteurs: Rob Aalbers (CPB,) Bram Wouterse (Erasmus School of Health Policy & Management) en Arjen Hussem (PGGM)

Auteurs

Bram Wouterse (Erasmus School of Health Policy & Management)
Arjen Hussem (PGGM)

Lees meer over