Minder patiënten? Dan langere behandeling per patiënt

Dit blijkt uit het CPB-rapport 'Treatment responses of mental health care providers after a demand shock'. In 2012 en 2013 beperkte de overheid in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) het verzekerde pakket; in 2012 voerde ze extra eigen bijdragen in. De onderzoekers bekeken in hoeverre ggz-aanbieders, zoals psychologen, therapeuten en psychiaters, het wegvallen van patiënten probeerden te ondervangen door andere patiënten langer te behandelen. En of dit invloed had op de behandeluitkomsten.

Het verschil in betaling van ggz-aanbieders blijkt  belangrijk te zijn voor de manier waarop zij reageren op het wegvallen van patiënten. Er zijn gebudgetteerde en vrijgevestigde aanbieders. De onderzoekers concluderen dat gebudgetteerde aanbieders patiënten gemiddeld ongeveer 8% langer behandelen dan in de periode voor de beleidsverandering. De resultaten van de behandeling van patiënten gingen er gemiddeld niet op vooruit door deze extra behandeltijd. Mogelijk was dus sprake van overbehandeling.

Vrijgevestigde ggz-aanbieders gingen patiënten nauwelijks langer behandelen. In tegenstelling tot gebudgetteerde aanbieders werden ze betaald per behandeling via een trapsgewijze betalingsstructuur. Door deze betalingsstructuur hadden vrijgevestigde aanbieders weinig prikkels  om langer te behandelen.