19 december 2023

De verdeling van schaarse woningen in de corporatiesector

Vooral oudere en grotere huishoudens profiteren van toewijzingspraktijk corporaties

Persbericht
Het toewijzingssysteem van woningcorporaties pakt gunstig uit voor oudere en grotere huishoudens. Deze huishoudens wonen hierdoor in grotere en waardevollere woningen, wat ten koste gaat van andere groepen. Vooral jonge huishoudens en alleenstaanden trekken aan het kortste eind bij de verdeling van corporatiewoningen. Dit blijkt uit het CPB-onderzoek ‘De verdeling van schaarse woningen in de corporatiesector’ dat op 19 december is gepubliceerd.
woningen

De verdeling van schaarse corporatiewoningen is een ingewikkeld vraagstuk: wie krijgt welke woning? Het CPB heeft onderzocht hoe de corporatiewoningen verdeeld zijn over de verschillende typen huishoudens, en hoe dit strookt met de doelstellingen die spreken uit het gevoerde beleid van corporaties en overheden.

Uit het onderzoek blijkt dat woningcorporaties erin slagen om grotere huishoudens relatief grote woningen toe te wijzen, onder andere door de gerichte verhuur van grotere woningen aan gezinnen met kinderen. Dat ook oudere huishoudens profijt hebben van het toewijzingssysteem is een direct gevolg van de wachtlijsten die de kern vormen van het toewijzingssysteem. Zij hebben de meeste kans gehad om wachttijd op te bouwen, wat hen toegang verschaft tot ruimere en meer waardevolle woningen. De beperkte doorstroom in de corporatiesector speelt ook een rol. Jongeren bewonen juist relatief kleine en minder waardevolle woningen als gevolg van het toewijzingsstelsel, ondanks aanvullend beleid gericht op deze groep. Ook voor alleenstaanden pakt het toewijzingssysteem ongunstig uit.

In Nederland vormen wachtlijsten de kern van het toewijzingssysteem, maar wordt de woningverdeling ook bijgestuurd door aanvullend beleid van de rijksoverheid, gemeenten en woningcorporaties. De primaire doelstelling is het bieden van passende woonruimte aan huishoudens met een kleine beurs, maar daarbinnen worden verschillende aandachtsgroepen onderscheiden.

Het bijsturen van de woonruimteverdeling gaat gepaard met dilemma’s over afruilen: herverdeling van de beschikbare woonruimte levert immers altijd winnaars en verliezers op. Deze afruilen moeten zorgvuldig worden afgewogen wanneer het toewijzingsbeleid wordt aangepast.

.

.

19 december 2023
We investigate how public housing in the Netherlands is distributed among households, and explore the role of the applied non-market allocation mechanism (regionally centralised waiting lists). To this end, we compare the actual allocation of public housing to an alternative allocation according to willingness to pay.
No title

Older households, larger households, and households born in the region in which they live appear to inhabit larger and more valuable homes than would be the case if the housing were allocated according to willingness to pay. This is coupled with lower housing consumption for younger households, single-person households and households from outside the region.

Auteurs

Photo of Jort Sinninghe Damsté
Jort Sinninghe Damsté +31 88 9846167 Neem contact op Lees verder
Hans Koster, VU
Jos van Ommeren, VU

Auteurs

Photo of Jort Sinninghe Damsté
Jort Sinninghe Damsté +31 88 9846167 Neem contact op Lees verder
Hans Koster, VU
Jos van Ommeren, VU