Private Pensioenen voor Europa
Europese kapitaalmarkt heeft private pensioenen nodig
Dat komt ook de economische groei in de Europese Unie (EU) ten goede, schrijven Lans Bovenberg en Casper van Ewijk in CPB Policy Brief 'Private Pensions for Europe', die het CPB vandaag in samenwerking met de economische denktank Bruegel presenteert in Brussel.
De auteurs betogen dat de EU en de EU-lidstaten private, kapitaalgedekte pensioenen dienen te stimuleren door ‘open coördinatie’ (vrijwillige afstemming tussen lidstaten) in combinatie met regulering van de pensioenmarkten op Europees niveau. Pensioenfondsen dienen beleggingsrisico’s te nemen om een zo goed mogelijk pensioen te kunnen aanbieden tegen redelijke kosten. EU-regulering moet fondsen daarom niet dwingen een gegarandeerd pensioen te leveren, maar hen stimuleren om de risico’s efficiënt te delen en om transparant te communiceren over de gevolgen daarvan voor de deelnemers.
Een grotere rol voor private pensioenen is nodig omdat publieke pensioenen in Europa in een diepe crisis verkeren door de giftige mix van vergrijzing, de financiële crisis en slecht functionerende arbeidsmarkten. Maar ook private pensioenen moeten anders worden vormgegeven, namelijk als zelfstandige pensioenfondsen die niet langer afhankelijk zijn van één of enkele bedrijven. Verplichte of semi-verplichte deelname aan dergelijke zelfstandige pensioenfondsen draagt bij aan betere risicodeling tussen de generaties en voorkomt dat individuele deelnemers voor hen verkeerde keuzes maken als gevolg van kortzichtigheid en ‘financieel analfabetisme’.
Voor meer informatie zie ook www.bruegel.org.
Bekijk de door Casper van Ewijk gebruikte presentatie en lees dit artikel.
Kapitaaldekking van pensioenen resulteert in een meer geïntegreerde Europese kapitaalmarkt en een grotere interne markt voor pensioendiensten. Pensioenfondsen dienen macro-economische risico‟s te omarmen om zo een goed pensioen te kunnen aanbieden tegen redelijke kosten. EU-regulering moet fondsen daarom niet dwingen een gegarandeerd pensioen te leveren maar fondsen stimuleren om de risico‟s efficiënt te delen tussen de deelnemers en transparant te communiceren over de daaruit volgende risico‟s voor individuele deelnemers. Verplichte deelname aan pensioenfondsen die geen beroep kunnen doen op bedrijven als risicodragers, kan bijdragen aan betere risicodeling tussen generaties. Deze collectieve pensioenfondsen kunnen ook een belangrijke rol spelen als een betrouwbare partner van financieel analfabete consumenten. De aard en omvang van de optimale collectiviteiten hangen af van de specifieke institutionele situatie in elk EU-land. Vanwege de institutionele verscheidenheid bij het aanpakken van allerlei imperfecties op de markt voor pensioenen moet de EU terughoudend zijn met het afdwingen van vrije keuze van individuen voor een aanbieder van pensioendiensten.