24 juli 2014

Optimaal gedifferentieerde CO2-prijzen bij unilateraal klimaatbeleid

Het economische denken over klimaatbeleid als een speciaal geval van milieuregulering wordt sterk beïnvloed door het idee dat een uniforme CO2-prijs de goedkoopste manier is om klimaatverandering tegen te gaan. Dit idee houdt geen stand in een ‘second-best- wereld met belastingen en marktmacht op binnenlandse en internationale markten.
No title

Dit punt wordt echter in de economische literatuur over klimaatbeleid nauwelijks meegenomen in de analyse. In dit paper wordt met behulp van een rekenmodel onderzocht hoe het patroon van optimaal gedifferentieerde CO2-prijzen eruitziet in een second-best wereld.

Uit de analyse met het rekenmodel WorldScan, dat een representatief model is voor klimaatbeleidsonderzoek, zijn de drie belangrijkste resultaten: (1) De optimale CO2-prijzen zijn niet uniform; er is een marge van meer dan 1700 euro per ton CO2. (2) De winst in termen van welvaart door het overgaan van uniforme prijzen naar optimaal gedifferentieerde prijzen is groot: het blijkt dat 27% emissiereductie zonder kosten gerealiseerd kan worden. (3) De belangrijkste factoren voor welvaartsverhogende differentiatie van emissieprijzen zijn marktmacht bij de export en belastingen op consumptie, op intermediaire inputs en op binnenlandse output. Als macro-economische kosten van klimaatbeleid beleidsrelevant zijn, dan zou op basis van dit model differentiatie van CO2-prijzen als een serieuze optie moeten worden overwogen. Voordat de resultaten van deze studie in een volledige beleidsanalyse kunnen worden vertaald, moeten de manier van modelleren van bestaande belastingen en marktmacht op binnenlandse en internationale markten nauwkeurig worden bestudeerd.

Auteurs