20 april 2005

Non-C02 greenhouse gases; all gases count

Een groep landen heeft zich in het Kyoto-protocol verplicht de emissies van broeikasgassen te reduceren tot ongeveer 5% onder het niveau van 1990. Landen kunnen hun reductie-inspanning spreiden over diverse gassen om de bijbehorende kosten te verlagen.

Het toepassen van een multi-gas-strategie biedt een aanzienlijke efficiëntiewinst door de grote verschillen in marginale reductiekosten van de diverse emissiebronnen. In dit Discussion Paper wordt de analyse van klimaatbeleid voor alleen het belangrijkste broeikasgas, kooldioxide, uitgebreid met twee andere belangrijke broeikasgassen, methaan en distikstofoxide.

Het multi-regio- en multi-sector toegepast algemeen evenwichtsmodel (WorldScan) is hierbij als onderzoeksinstrument gebruikt. De gepresenteerde benadering is consistent met bottom-up informatie over deze niet-CO2-broeikasgassen, terwijl het algemeen evenwichtseffecten en interacties tussen gassen toestaat. Het opnemen van niet-CO2-broeikasgassen in de analyse heeft belangrijke sectorale gevolgen, terwijl de regionale effecten beperkt blijven. Een aanzienlijk deel van de lastendruk op gas, kolen en olie wordt verschoven naar de landbouwsectoren. Reductie van niet-CO2-gassen zou vooral belangrijk kunnen zijn voor landen als China en India.

Downloads

Auteurs

Willemien Kets
Gerard Verweij