Aanpassing van inkomen rondom belastinggrenzen
Onze eerste bevinding is een duidelijke concentratie van inkomens net voordat het hogere tarief ingaat. De elasticiteit rond de derde grens bedraagt 0,023. Dit betekent dat een verhoging van het marginale belastingtarief van 42% naar 52% zorgt voor een 0,4% lager belastbaar inkomen, wat neerkomt op ongeveer 200 euro.
Onze tweede bevinding is dat een concentratie van belastbaar inkomen ook gevonden wordt voor werknemers (elasticiteit = 0,02). Dit resultaat wijkt af van buitenlandse studies die veelal geen effect vinden voor werknemers. Een verdere analyse naar de mechanismen achter deze reactie maakt duidelijk dat tweeverdieners de hypotheekrenteaftrek verschuiven tussen partners om zodoende net onder de grens te blijven. De veelgebruikte mogelijkheid om digitaal aangifte te doen maakt het schuiven gemakkelijker en de belastinggrenzen zichtbaarder. Onze derde bevinding is dat we een sterkere reactie vinden voor vrouwen en zelfstandigen met elasticiteiten gelijk aan 0,049 en 0,039. Dit komt overeen met eerdere studies.
De gehanteerde methode is gebaseerd op de bunchingtechniek van Saez (2010). Het idee is dat een concentratie van inkomens informatie verschaft over de mate waarin mensen reageren op een verhoging van hun marginale tarief. Dit paper verbetert de methode in twee opzichten en laat zien dat deze aanpassingen leiden tot een betere schatting van de elasticiteiten.
