November 5, 2019

More environmental benefits with recycling #how?

The use of secondary raw materials can generate significant environmental benefits when compared to the use of primary raw materials. However, markets for secondary raw materials do not function well due to market and governmental failure in the primary and secondary markets. Primary raw materials are too cheap, because there are no pricing policies in place for environmental damage. There are also unexploited economies of scale, market failures in 'green innovation', information problems that result in lower quality of waste supplied , and high transaction costs, particularly when it comes to household waste. In addition, government policies to combat these market failures, sometimes create barriers.
primary image uk 740x420

Due to the relatively low quality of the waste, 'downcycling' is now mainly practised to produce low-grade products, the environmental benefits of which are lower than those of recycling the material into a 'similar' product. In the case of plastic packaging, it is the diversity of the material that plays a particularly important role in the resulting low quality of waste. In the case of textiles and paper, the increased pollution of collected waste is becoming a problem. More polluted waste streams are less usable, which puts pressure on both the yield and the environmental benefits.

Export of waste to some countries can lead to environmental leakage.
As a result of less restrictive environmental legislation in some countries, the processing of this waste can lead to more damage to the environment and population health  elsewhere. Some environmental effects, such as plastic soup, a term used to describe the pollution of the seas by waste plastic, are global in nature.

Extended producer responsibility (EPR) can improve the quality of supply and the demand for secondary raw materials by applying tariff differentiation. This involves producers and importers paying less for products that are more easily recyclable, or that partly consist of recycled material. The design of EPR, the transaction costs, and monitoring costs are key issues. Funds collected with EPR can be used to promote innovation.

Preventing the export of plastic packaging waste to a number of countries by means of an export tax or ban can reduce the environmental damage caused by dumping. Such countries already engage in practices that involve a large proportion of their own plastic waste being landfilled or dumped. There is a very good likelihood that some of the separated plastic waste that we export will also be dumped. The costs, legal complications, and difficulties involved in regulating exports and feasibility because of, for example, the option of transit through another country, are areas of concern.

Deposit-refund systems provide an incentive to combat litter. Plastic litter negatively impacts the environment, especially due to its long lifespan. Deposit-refund systems also provide a more useful input for 'high-quality' recycling than other forms of waste collection. Further research may reveal whether the benefits of extending deposit-refund systems to plastic articles that more frequently end up as litter actually outweigh the costs that are involved.

Informing consumers and businesses as well as practicing waste collection methods that reduce pollution, can improve the quality of the collected waste. Providing information to households on how to separate waste could contribute to reducing the increased pollution of separately collected flows. Pollution can also be reduced by using other forms of collection. For example, the contamination of textiles collected from underground containers is increasing sharply.

Government policies aimed at volume may have adverse effects on the quality of secondary raw materials. For instance, policies to limit the amount of residual waste can lead to more pollution of source-separated streams (such as paper and textiles), and targets to recycle as much household plastic waste as possible can lead to a more poorly usable material stream.
 

This publication is in Dutch, there is no English translation!
November 5, 2019
Verschillende beleidsinstrumenten kunnen barrières op de secundaire markt voor textiel tegengaan. Inzet van secundaire grondstoffen, zoals gerecyclede textielvezels, is goed voor het milieu. De productiekosten van textiel gemaakt van textielafval zijn hoog ten opzichte van textiel uit primaire grondstoffen en textielafval raakt steeds meer vervuild. Zorgvuldig vormgegeven uitgebreide producentenverantwoordelijkheid, regulering en betere informatievoorziening aan consumenten kunnen die barrières aanpakken.

Dit achtergronddocument doet ook suggesties voor verbeteringen in het inzamelbeleid van gemeenten en regels omtrent de export van textielafval dat niet meer herdraagbaar is.

Authors

This publication is in Dutch, there is no English translation!
November 5, 2019
De secundaire markt voor oud papier en karton (OPK) is volwassen en werkt, behoudens enkele aandachtspunten, relatief goed. De toename van de vervuiling van OPK verdient aandacht, omdat deze bij een nog verdere toename de toepassingsmogelijkheden en daarmee ook de te behalen milieuwinst beperkt. Betere informatievoorziening voor consumenten kan bijdragen om de vervuiling tegen te gaan.

Tegelijkertijd moet bij de uitwerking van gemeentelijk afvalbeleid en van doelen vanuit de Rijksoverheid en de EU voor de hoeveelheid restafval rekening worden gehouden met de mogelijke neveneffecten van meer vervuiling van brongescheiden stromen, zoals papier. Daarnaast kunnen winsten voor zowel milieu als voor bedrijven geboekt worden door de regelgeving in Europa omtrent secundaire stromen verder te harmoniseren om zo export binnen Europa te bevorderen ten koste van die daarbuiten.

Authors

David van der Plas
This publication is in Dutch, there is no English translation!
November 5, 2019
Met recycling van kunststof zijn milieuwinsten te behalen ten opzichte van het gebruik van primaire kunststof. Het gaat dan met name om vermindering van CO2-uitstoot en andere emissies. Een grove inschatting van de potentiële milieuwinst van kunststofrecycling bedraagt, afhankelijk van de CO2-prijs, tussen circa 11 en 42 cent per kg: ongeveer 10 tot 40% van de prijs van ‘fossiele’ kunststof. Recycling van kunststof kan in potentie de milieuschade door emissies grofweg halveren.

Bij gebruik van een statiegeldsysteem om kunststofafval in te zamelen, wordt daarnaast ook milieuwinst behaald door minder zwerfafval en minder ‘plastic soep’ wat andere manieren van inzameling in Nederland nauwelijks bewerkstelligen. Veel kunststofafval wordt echter ‘gedowncycled’, waardoor de genoemde milieuwinsten bovengrenzen zijn als gerecycled wordt tot een ‘gelijkwaardig product’. Het verbeteren van de recyclebaarheid van kunststof is daarmee een belangrijk aandachtspunt, zowel voor de milieuwinst als de recyclingopbrengsten.

De kosten van recycling van huishoudelijk kunststofafval overtreffen op dit moment de milieubaten, maar beter recyclebare verpakkingen kunnen daar verandering in aanbrengen. Zorgvuldig vormgegeven uitgebreide producenten-verantwoordelijkheid (UPV) en regelgeving kunnen daaraan bijdragen. Verder kan het tegengaan van export van kunststofafval naar landen waar een groot deel van het eigen afval in het milieu belandt weglek van milieuschade door dumping reduceren.

Read more about