Opties voor vraagstimulering
Aan de huidige recessie liggen zowel aanbodbeperkingen als vraaguitval ten grondslag. Automatische stabilisatie en twee noodpakketten beperken op dit moment de negatieve economische gevolgen van de recessie. Omdat een deel van de recessie komt door wegvallende vraag, is een case te maken voor vraagstimulering als de noodpakketten eind september aflopen. Het is dan wel van belang dat bestaande knelpunten in het aanbod niet worden vergroot, of nieuwe gecreëerd.
Goed ontworpen begrotingsmaatregelen, in de vorm van verhoogde overheidsuitgaven of belastingverlagingen, kunnen op korte termijn de vraag stimuleren om zo de duur en diepte van de coronacrisis te beperken. Daarbij is het van belang ervoor te zorgen dat de kortetermijnvoordelen niet leiden tot economische schade op de lange termijn. Om dit te voorkomen worden vier beginselen onderscheden. Om te beginnen moet begrotingsbeleid de economie op het juiste moment stimuleren, dus tijdigheid is van belang. Daarnaast moet begrotingsstimulus gericht zijn, hoe gerichter des te meer 'waar voor je geld' die zal opleveren. Om economische schade op de lange termijn te voorkomen, voorkomt tijdelijkheid van de stimulans structureel beslag op de overheidsfinanciën. Tenslotte, is het van belang om maatregelen te nemen die niet strijdig zijn met de doelen die voor de lange termijn gesteld zijn.
Authors
