De woningmarkt in de grote steden

Het herstel van de Nederlandse woningmarkt gaat gepaard met aanzienlijke regionale verschillen. In grote steden als Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Rotterdam, maar ook in middelgrote steden als Groningen en Eindhoven stijgen de huizenprijzen sterker dan in de rest van Nederland. De woningmarktdynamiek verschilt bovendien tussen de steden onderling. Wat vormt hiervoor de verklaring? Zijn de steden een voorbode voor de rest van het land? Deze studie concludeert dat de huizenmarkt in grote steden weliswaar tekenen van oververhitting vertoont, maar dat vooralsnog geen sprake is van een kredietgedreven zeepbel. De sterke huizenprijsstijging in de steden is vooral een beprijzing van schaarste, waarbij inbreng van eigen geld een steeds belangrijkere rol speelt. De structurele trek naar de steden zorgt voor een groeiende vraag naar stedelijke woningen, waar het aanbod geen gelijke tred mee kan houden. Hierdoor ontstaat een tekort aan
betaalbare woningen, voornamelijk in de vrije huursector, waardoor middeninkomens in de knel komen. Het aanbod in de vrije huursector groeit slechts mondjesmaat door planologische restricties die nieuwbouw beperken, een gebrek aan planen bouwcapaciteit en het ontbreken van de juiste prikkels bij gemeenten en woningcorporaties. De rijksoverheid kan gemeenten en corporaties meer stimuleren om het aanbod in de vrije huursector te vergroten.