De groeiraming kent zowel opwaartse als neerwaartse risico’s. De economische groei kan hoger uitvallen als huishoudens meer gaan besteden, als de bedrijfsinvesteringen verder stijgen of als de lonen harder stijgen dan nu geraamd. Het laatste is historisch gezien niet onrealistisch. Een neerwaarts risico is juist een lagere loonstijging dan geraamd. Het zeer recente verleden laat immers zien dat ook een aantrekkende economie met een snel verkrappende arbeidsmarkt zich niet direct vertaalt in grotere loonstijgingen. Andere neerwaartse risico’s hangen samen met de overwaardering van activa als gevolg van overvloedige liquiditeit, de Chinese economie en de Brexit. Ook blijft onduidelijk hoe en wanneer de ECB terugkeert naar normaal monetair beleid, nu het aankoopprogramma tot september 2018 blijft doorlopen. De gevolgen van snelle of langzame afbouw zullen waarschijnlijk pas na de ramingsperiode zichtbaar worden. Een te langzame afbouw kan leiden tot oververhitting van de economie, snel oplopende inflatie en financiële zeepbellen terwijl sterk oplopende kapitaalkosten bij snelle afbouw kunnen zorgen voor nieuwe spanningen in het eurogebied. Een laatste onzekerheid betreft de realisatie van extra werkgelegenheid bij de overheid. Het is de vraag of de intensiveringen bij onderwijs en defensie zich in de huidige krappe arbeidsmarkt gemakkelijk laten vertalen naar nieuw geworven personeel. Een tegenvallende werkgelegenheidsgroei bij de overheid heeft een temperend effect op de economie en een gunstig effect op de overheidsbegroting.